'We moeten van de papieren schijnwereld af'

Bron: Interview in het Amstelveens Weekblad 18-12 2013 door René de Leeuw over het college, onderwijs, overlast, financiën, zorg, kantoren en meer. Beschikbaar via AmstelveenWeb.

De finish van het bijna vier jaar geleden door zittend wethouder Herbert Raat (VVD) geformeerde college is in zicht. In maart 2014 zijn er verkiezingen. Velen keken raar op, toen Raat zijn coalitie van VVD, BBA, CDA, ChristenUnie en Ouderen Combinatie Amstelveen presenteerde, die slechts een meerderheid had van één zetel in de raad. ‘Menigeen zei, dat zo’n college nooit de rit zou uitzitten, maar het is toch prima gegaan,’ zegt Raat niet zonder trots.

‘Bovendien zijn alle hoofdpunten van het collegeprogramma gerealiseerd, onder meer op het gebied van de gemeentelijke financiën, de bestrijding van de jongerenoverlast en scholenbouw.’

De grootste politieke hobbel voor Raat in de afgelopen vier jaar was een – verworpen – motie van afkeuring vanwege zijn voornemen om het contract met het Rijk voor de A9-tunnel open te breken. Raat heeft er geen trauma aan overgehouden.

Een kopie van de motie staat zelfs ingelijst in de vensterbank van zijn werkkamer in het raadhuis. En het A9-contract is uiteindelijk, precies zoals hij het wilde, aangepast. Amstelveen betaalt geen 100 miljoen mee, maar nog 38 miljoen, zij het voor een minder ingrijpende oplossing dan een tunnel.

Bezuinigen
In de nu bijna afgeronde raadsperiode ging het vaak over geld. Het college zette in met een stevige bezuinigingsronde. Ook de volgende periode begint met fikse bezuinigingen. Raat moet afwachten, of hij ook dan weer wethouder wordt, maar hij heeft al wel ideeën over de aanpak. ‘Waar we het beste op kunnen bezuinigen, kan ik nog niet aangeven,’ zegt hij. “Een gemeentebegroting heeft de neiging uit te dijen. Er komt wat geld bij hiervoor, dan weer daarvoor. Maar het is niet goed om op de automatische piloot door te gaan. Van veel uitgaven is het nuttig om eens te heroverwegen, of het niet anders kan.’

Raat wil bij iedere uitgave een inhoudelijk verhaal. “Niet zomaar overal een bedrag bij zetten, maar eerst kijken, of het echt nodig is, hoeveel er nodig is en of iets ook anders kan. De overheid neemt vaak besluiten over extra geld voor een bepaald doel. De Tweede Kamer besluit bijvoorbeeld 100 miljoen euro extra uit te trekken voor het onderwijs. Mij zegt zo’n bedrag op zich niets.

Het gaat erom; wat merken de kinderen in de klas ervan?’ Die praktische aanpak moet wat Raat betreft ook een belangrijke rol gaan spelen in wat na de verkiezingen de grootste uitdaging wordt voor gemeenten: het overnemen van een aantal zorgtaken van het Rijk.

Die overname gaat gepaard met een fikse budgetverlaging. ‘Voor taken, waar het ruk momenteel 70 miljoen euro aan uitgeeft voor Amstelveners, heeft de gemeente straks nog 50 miljoen beschikbaar.’ zegt Raat. Daarvan zijn drieduizend Amstelveners afhankelijk. Het gaat om 16.000 euro per persoon per jaar. Maar al moeten we het doen met minder geld, we kunnen dan wel zelf keuzes maken en ik denk, dat wij het straks beter kunnen dan het nu gaat.’

Hij noemt als voorbeeld een inwoonster van 100 jaar oud, die als gevolg van veranderingen en reorganisaties bij de zorginstelling, waar zij woont in twee jaar tijd drie keer heeft moeten verhuizen. ‘Dat wil ik niet meer; zegt Raat. ‘Drie keer verhuizen in zo’n korte tijd, dat kun je mensen van die leeftijd toch niet aandoen? Volgens het huidige systeem klopt het misschien wel, maar als het om jouw moeder gaat, hoe leg je dat dan uit?

Veel uitgaven in de zorg zijn gericht op de laatste levensjaren van mensen. Juist dan is het belangrijk, dat mensen de juiste en goede zorg krijgen.” Raat wil de nieuwe zorgtaken efficiënt organiseren. Dat betekent niet alleen minder verhuizen voor ouderen die van de zorg afhankelijk zijn, maar ook dat het beschikbare geld terechtkomt bij de werkvloer voor de feitelijke hulp. ‘In de wereld van de zorg werken tal van functionarissen die over van alles vergaderen en een papieren schijnwereld hebben gecreëerd die draait om kruisjes zetten op formulieren.

Maar zulke mensen staan niet aan het bed. Als je dat verandert, dan kun je tegen lagere kosten betere zorg leveren.
Het is de uitdaging het systeem te veranderen, al is dat best moeilijk, want er zijn veel belangen.’
Een praktische aanpak ziet Raat ook voor een ander groot probleem: de lege kantoren. Voor de plaatselijke economie is dat een ramp,’ zegt hij. Zo’n leegstaand KPMG-gebouw is slecht voor het imago van onze stad. We moeten gebouwen die geen toekomst meer hebben als kantoor, een andere bestemming geven. Maar daarbij loop je in Amstelveen aan tegen beperkingen vanwege de aanwezigheid van Schiphol.

In Kronenburg staan veel kantoren leeg, maar we mogen ze niet vervangen door woningen. Werken kan wel nabij een aanvliegroute, maar wonen niet? Dat moet anders en dat moet Amstelveen in Den Haag op de agenda proberen te krijgen. Collega Jan-Willem Groot is daar al volop mee bezig, maar krijgt tot dusver nul op het rekest.

Bouwgrond
Voor Amstelveen is dit van groot belang. Zodra Westwijk af is, beschikt Amstelveen vrijwel niet meer over bouwgrond voor woningen, terwijl daar nog steeds een grote behoefte aan is. Intussen staat een kwart van de kantoren leeg. Dat is niet uit te leggen. Ik snap, net als in de zorg, op zich het systeem wel, maar het sluit niet meer aan bij de werkelijkheid.’

De ingestorte kantorenmarkt heeft ook gevolgen voor de gemeentelijke inkomsten. ‘Jarenlang heeft de gemeente allerlei leuke dingen kunnen doen, dankzij de grondopbrengsten van nieuwe kantoren,’ zegt Raat. ‘Maar die gouden tijden zijn voorbij. We hebben onze financiën aan de nieuwe situatie aangepast en 18 miljoen euro afgeboekt op grondposities. Daar hebben we geen last meer van.
Verder hebben we meevallers niet meteen weer uitgegeven. Zo is een goede basis gelegd. De gemeentelijke financiën zijn op orde. Als de economie aantrekt, dan hoeven we niet eerst gaten in de begroting te dichten.’

Toch wordt de gemeente terughoudender met geld uitgeven. ‘Denk aan de provinciale weg N201. Aan de omlegging bij Uithoorn hebben wij 18 miljoen euro meebetaald. Dat is meer dan de reserve van 17 miljoen die wij nu nastreven.

Als zich nu opnieuw zoiets voordoet, dan hebben we er geen geld meer voor. Voor de ombouw van de Amstelveenlijn hebben we nog wel 6 miljoen euro uitgetrokken, maar dat is het dan, ook als de aanlegkosten worden overschreden.’

 Toch wil Raat geld blijven uitgeven opdat de gemeente fungeert als ‘vliegwiel van de stad’: ‘Dingen aanjagen. Bijvoorbeeld initiatieven tegen jeugdwerkloosheid, impulsen geven aan het onderwijs, startersleningen verstrekken voor beginners op de woningmarkt.’

Jongeren
Veel aandacht kreeg de afgelopen vier jaar de jongerenoverlast, die drastisch minder is geworden. Ook hierbij was kenmerkend de praktische aanpak die erop was gericht zoveel mogelijk handhavers en jongerenwerkers op straat te krijgen op de momenten, dat de (kans op) overlast het grootst is.
Het aantal klachten lijkt zich nu te stabiliseren op ruim driehonderd per jaar. Raat wil het graag verder omlaag hebben, maar weet ook, dat er 13.000 jongeren wonen in Amstelveen en dat iedereen jong is geweest: ‘De overlast wordt nooit nul.

Ik wil nog wel eens goed kijken naar de resterende klachten. Dat er bijvoorbeeld niet hetzelfde aan de hand is als bij het vlieglawaai van Schiphol, waarbij een handjevol klagers voor de meeste klachten zorgt. Maar ik ben tevreden met wat er is bereikt. Het gaat er nu om er bovenop te blijven zitten

Nooit meer een zomerstop

Soms geloof je je oren niet. Een tijdje geleden meldde een leerplichtambtenaar mij dat ze geen proces-verbaal meer in konden sturen naar het Openbaar Ministerie (OM) vanwege een zomerstop. En dat terwijl de schoolvakantie nog moest beginnen.

In Amstelveen hebben we de afgelopen jaren fors geïnvesteerd om te zorgen dat jonge kinderen naar school gaan en een diploma halen. Alleen zo leg je de basis voor een goede toekomst. De kans om er iets van te maken in het leven, begint en eindigt op school. Ook al ben je je daar als jongere soms niet zo van bewust.

Het zijn vaak kwetsbare kinderen in de problemen komen omdat ze school niet serieus genoeg nemen of vanwege problemen thuis. Met alle gevolgen van dien. Daar ligt een taak voor de overheid. Daarom hebben we in 2011 een extra leerplichtambtenaar aangesteld en rijdt een paar keer per jaar een leerplichtbusje om jongeren naar school te brengen.
Om de handhaving van de leerplicht en het aanbieden van de juiste zorg aan kinderen tot een succes te maken is het zaak dat de zomerstop van het OM stopt. Kinderen zijn kwetsbaar en verdienen een overheid die er is en niet al weken voor de vakantie niet meer thuis geeft. Daarom hebben we vandaag een brief gestuurd aan het OM met het verzoek om hier een einde aan te maken.

Zie ook: AmstelveenDichtbij; DE TELEGRAAF hieronder; Steun vanuit Amsterdam zij willen ook van de zomerstop af via AT5 en AmstelveenBlog;

Hulde Henk Godthelp

Vanmiddag kwam het droevige nieuws dat Henk Godthelp voormalig chef redactie van het Amstelveens Nieuwsblad is overleden. Voor zijn vrouw Chris en dochter Roos heel veel sterkte, Karin en ik denken aan jullie.

Henk’s vrolijke groet was hulde! Hij noemde mij altijd zijn ‘jonge vriend’. Amstelveen, Bob Dylan, Dead Flowers en zin in het leven hadden we gemeen. Bedankt Henk voor alle vriendschap en mooie momenten, ik mis je.

Het uitgebreide oorspronkelijke bericht is te lezen op: HerbertRaat.com

De Sint is in Amstelveen

De Sint en zwarte pieten zijn weer in Amstelveen. Zaterdag was het tijdens de intocht groot feest op veel plekken in de stad, zoals het Oude Dorp en het Stadshart. Omdat onze burgemeester Jan van Zanen in Japan is mocht ik Sinterlaas voor de tweede keer welkom heten. Uiteraard is het een grote eer maar vooral ontzettend leuk.

De intocht wordt geregeld door het Sinterklaas Comité. Het bestuur dat bestaat uit Cees van der Horst, Harry Tros en Leo van Houte, begint al maanden van te voren met de voorbereidingen. Samen met heel veel vrijwilligers en de Hofleveranciers zorgen zij elk jaar weer voor een fantastisch Sinterklaasfeest.

Het Comité heeft gekozen voor een ‘traditioneel’ Sinterklaasfeest met zwarte pieten en veel gezelligheid.

Terecht ook, want de hele discussie die in de media aan de gang is speelt in Amstelveen bijna niet. In de de reportage van AmstelveenWeb is te zien dat iedereen het weer ontzettend naar zijn zin heeft gehad.
 

Vertrek Burgemeester Jan van Zanen

Hoe Amstelveen zich redde uit de afgrond

Gisteravond heeft de gemeenteraad ingestemd met een nieuw plan voor de A9. Hiermee is er een eind gekomen aan jarenlange onzekerheid. Het oude contract uit 2007 waarin opgenomen was dat Amstelveen 100 miljoen euro zou betalen is hiermee van de baan. Gelukkig ligt er nu een goed resultaat waarmee we verder kunnen. Journalist Jaap Stam schreef gisteren in De Volkskrant onderstaande reconstructie over de onderhandelingen die lang en heftig waren.

Voor de wilde plannen – Dubai aan de Amstel, zeiden sommigen – was al getekend. Maar de nieuwe wethouder zag er een molensteen in. Die kan de gemeenteraad vanavond afwerpen.

Het mogen dan VVD’ers onder elkaar zijn, de sfeer is gespannen, honderd meter hoog in de toren van ABN Amro op de Zuidas in Amsterdam. Het is maandagmiddag 14 maart 2011, wethouder Herbert Raat en burgemeester Jan van Zanen van Amstelveen houden hun poot stijf. Ze steken geen geld in de ondertunneling van de A9 en willen onder het contract uit.

Die peperdure ondertunneling was nota bene hun eigen plan. Maar de 100 miljoen euro die het Amstelveen kost, maakt de stad bankroet. Gedeputeerde Elisabeth Post (mobiliteit en financiën) van Noord-Holland heeft al laten weten dat Amstelveen op haar niet hoeft te rekenen. Amstelveen moet de ozb maar verhogen als het niet genoeg geld heeft. Normaal gesproken is dat vloeken in de kerk voor een liberaal. Hoe zal minister Melanie Schultz van Infrastructuur, ook aanwezig, zich opstellen?

De uitbreiding van het wegennet tussen Schiphol, Amsterdam en Almere stamt uit het begin van de jaren negentig. Het verkeer in de Randstad loopt dan krakend vast, Rijkswaterstaat heeft honderden miljoenen te besteden. Amstelveen steekt zijn vinger op. Als de A9 wordt verbreed, kan die meteen onder de grond. De snelweg splijt de stad in tweeën. ‘Amstelveen aaneen’, is het motto. Twaalf dichtbedrukte A4′tjes beslaat het contract dat zeven partijen (de staat, provincies en steden) in oktober 2007 tekenen. Vier snelwegen – de A10, A9, A6 en A1 – worden over een totale lengte van 63 kilometer verbreed. De staat betaalt met 3,1 miljard euro veruit het meest. Daarna volgt Amstelveen met 100 miljoen.




 ‘Laten we kijken of we het voor ons beiden goedkoper kunnen maken’, paait Raat drieënhalf jaar later in de nok van de Zuidas, in een ultieme poging de minister voor zich te winnen. Een second opinion biedt een uitweg. Als onafhankelijk onderzoek aantoont dat de ondertunneling Amstelveen de das omdoet, mag er een alternatief komen. Opgelucht zoeven de Amstelveense bestuurders naar beneden. De minister had immers kunnen zeggen, net als de provincie: je bekijkt het maar.

Een vijfsterrenhotel aan een opgespoten strand in de Poel, achter het raadhuis, staat in 2009 symbool voor de megalomane plannen die Amstelveen moet opstoten in de vaart der volkeren. Vastgoedontwikkelaars, architecten en stedenbouwkundigen komen met de wildste ideeën, glossy verpakt. Dubai aan de Amstel, zegt een spaarzame criticus spottend. Nu de verbrede A9 in het hart van Amstelveen ondergronds gaat, komt aan de flanken grond vrij, die niet mag worden bebouwd zolang het snelverkeer erlangs raast.

Daar kunnen nu kantoren en woningen worden gebouwd, en verderop dat hotel en nog meer kantoren en woningen. Het gaat om dure grond, er zal flink aan worden verdiend.

Dat moet ook. Amstelveen heeft ervoor getekend dat het 100 miljoen euro bijdraagt aan de 1,9 kilometer lange snelweg onder de grond. Meer dan de helft van de begroting van Amstelveen, die 170 miljoen beslaat.

Vooral met kantoren moet de tunnel worden terugverdiend. 200 duizend vierkante meter zal er komen, plus drieduizend woningen. Om netto 100 miljoen euro winst te maken moet Amstelveen 250 miljoen omzetten. De gemeenteraad heeft er unaniem mee ingestemd, ook het toenmalige raadslid Herbert Raat.

Tientallen miljoenen euro’s vliegen over tafel in het Amstelveense raadhuis. Onderbouwd met de mooiste berekeningen van ingenieursbureaus, en ze kloppen allemaal. Met grondexploitaties is alles af te kopen.

Amstelveen is in 2030 een volwaardig knooppunt in de metropoolregio Amsterdam, snoeft een toekomstscenario. ‘Metro’s en elektrische bussen rijden elke 5 minuten van en naar Schiphol, de Zuidas en de grachtengordel. In Amstelveen Centrum stap je uit voor een bezoekje aan het uitgebreide stadshart. Vanuit de KLM-lounge boven de tunnelmond kijken zakenmensen uit over de skyline van het centrum.

’In zijn euforie heeft Amstelveen ervoor getekend dat alle tegenvallers in de grondopbrengsten voor rekening van Amstelveen zijn. Voor een soortgelijk wurgcontract met de Noord-Zuidlijn moet Amsterdam nog steeds bloeden.

‘We zijn er met boter en suiker in gegaan’, aldus een ambtenaar. ‘Ook in de hoogconjunctuur was het een luchtkasteel.’ De ‘projectorganisatie zone A9′ werkt aan de plannen. Consultants en adviseurs lopen de deur van het raadhuis plat, soms lopen er wel twintig rond. 6 miljoen euro verstookt Amstelveen aan de plannenmakerij.

Op 28 februari 2010 komt het Controllerrapport 2009 van Amstelveen uit. De crisis heeft hard toegeslagen. In staatjes over de A9 wemelt het van de H’s – van ‘hoog risico’. Amstelveen loopt onverantwoorde risico’s, luidt de boodschap.

Als Herbert Raat een paar maanden later aantreedt als wethouder van financiën is dit rapport het eerste document dat hij uit de overdrachtsmap vist. Hij markeert alle H’s met een gele stift en beseft dat Amstelveen gevaar loopt. ‘Je hoeft geen bal verstand van geld te hebben om dat te zien.’ Raat zoekt steun bij gedeputeerde en partijgenoot Elisabeth Post van de provincie Noord-Holland.

Die is onaangenaam verrast en wil niet meewerken. Terloops vraagt Post naar Raats ambities. ‘Is het wethouderschap van Amstelveen jouw eindstation?’ Het is Raat duidelijk: Amstelveen moet betalen, anders is hij politiek uitgespeleeld.

In de taxi terug naar Amstelveen belt Raat met de Amsterdamse wethouder (en huidige vicepremier) Lodewijk Asscher, zijn leermeester van wie hij woordvoerder was voordat hij zelf wethouder werd. Net als Asscher in zijn wittebroodsweken als wethouder, is Raat niet van plan zich te laten intimideren. Hij doet Amstelveen niet in de uitverkoop.

Asscher weerstond in zijn eerste maanden als wethouder minister Gerrit Zalm van Financiën en diens vrienden uit het old boy network, die Schiphol wilden privatiseren. Er werd grote druk op hem uitgeoefend, maar Asscher gaf geen krimp, Amsterdam verkocht zijn aandelen niet .

Ook Asscher werd gevraagd naar zijn ambities. Wilco Jiskoot, die bij ABN Amro grote bedrijven naar de beurs bracht, vroeg het hem. Asscher later: ‘Ik zie hem nog zitten op de bank in mijn werkkamer. Minzaam glimlachend informeerde hij naar mijn ambities voor na de politiek.’ ‘Hoe ga jij om met zo’n situatie?’, vraagt Raat, bellend in de taxi. Asscher: ‘Ik denk dan altijd: ik ben er even niet. Ik ga aan het plafond hangen en bekijk de situatie. Dat ik me niet ga opwinden om niks.’

Projectontwikkelaars gaan intussen onverdroten door met de wildste plannen. Raat: ‘Die bleven gouden bergen zien. Het is een hoop blabla. De vraag is: durf je erdoorheen te breken? De heren komen voorrijden in auto’s die een jaarsalaris kosten.

Ze zijn losgezongen van de werkelijkheid.’ In februari 2011 besluit het gemeentebestuur van Amstelveen het tunnelcontract open te breken. Gemeentesecretaris Rein Schurink wordt verzocht een brief op te stellen. Die heeft er wel lol in de gaten in een contract te vinden. Na vier dagen is hij klaar. Amstelveen beroept zich op zwaarwegende onvoorziene omstandigheden: de ingestorte vastgoedmarkt.

‘Een geweldige brief’, zegt Raat. Dat hij niet bang is uitgevallen, heeft hij bewezen. Sinds zijn aangetreden int Amstelveen na tien jaar weer hondenbelasting op het woonwagenkamp. De brief gaat naar de gemeenteraad en naar het ministerie van Infrastructuur. Dat voelt er weinig voor het contract aan te passen.

Het Rijk vreest precedentwerking. Straks zijn alle tracten met lagere overheden boterzacht. Ook de gemeenteraad heeft zijn bedenkingen. Die vindt dat Raat te hard van stapel loopt en dat hij het diplomatieker moet aanpakken. Het komt hem op een motie van afkeuring te staan.
De motie haalt het op een haar na niet. Als het advies- en ingenieursbureau Grontmij onderschrijft dat de tunnel ver boven de macht van Amstelveen reikt, is ook minister Schultz overtuigd. Amstelveen mag met het ministerie van Infrastructuur en Rijkswaterstaat werken aan een alternatief.

Twee jaar sleutelen ze daaraan. De snelweg duikt niet onder de grond, maar wordt in de oude dorpskern over 1.550 meter verdiept aangelegd. 250 meter wordt overkapt. 1.300 meter wordt afgedekt met liggende geluidschermen. Amstelveen betaalt 40 miljoen euro. Elke euro die het traject duurder wordt, betaalt het Rijk. Ook het Rijk is goedkoper uit: dat verwacht 45 miljoen euro te besparen.

Voor de anderhalve kilometer moet de Tweede Kamer een nieuw tracébesluit nemen. Veel procedures moeten opnieuw worden doorlopen. Ambtenaren van Amstelveen die vijf jaar geleden op inspraakbijeenkomsten de ondertunneling van de A9 te vuur en te zwaard verdedigden, moeten nu terug om te vertellen dat het toch niet zo’n goed idee was.

Het is de bedoeling dat de Tweede Kamer eind 2016 het tracé definitief vaststelt. De bouw begint in 2019, zes jaar later is de weg klaar. De gemeenteraad van Amstelveen vergadert vanavond, woensdag 6 november, over de A9.

Het moet raar lopen willen de Amstelveense volksvertegenwoordigers de reddingsboei niet grijpen.
De les van de A9? Raat: ‘Een gemeente moet zich niet laten meeslepen door de grote jongens. Je moet je boerenverstand blijven gebruiken.’

In zijn werkkamer in het raadhuis tuurt Raat naar buiten, naar de Poel, waarmee projectontwikkelaars exotische plannen hadden. Op de vensterbank staat de motie van afkeuring in een lijstje. ‘En dan te bedenken dat er na zes jaar praten nog geen centimeter asfalt is gelegd.’

DE LEZING VAN GEDEPUTEERDE POST Gedeputeerde Post van Noord-Holland is ‘verbijsterd’ over hoe wethouder Raat van Amstelveen zich hun ontmoeting herinnert. ‘Ik heb niet gevraagd of het wethouderschap van Amstelveen zijn eindstation is. Ik ga niet over zijn politieke toekomst.’ Over de contractbreuk door Amstelveen: ‘Ik vond het niet netjes tegenover de andere partijen. De overheid moet betrouwbaar zijn en haar contractuele verplichtingen nakomen. Het was voor alle partijen zwaar. Als een partij zich terugtrekt, gaat het overal schuiven.’

Raadhuis blijvend beschikbaar voor Chinese Ouderenlunch

Vrijdag was weer de traditionele Chinese lunch voor Amstelveense 75-plussers. Burgemeester Jan van Zanen hield een prachtige speech. Met name het overlijden van een van de initiatiefnemers van de lunch de heer Henri Fu Wen Lo kwam aan de orde. Ook Hans de Bie sprak mooie woorden.

De lunch was ook dit jaar weer fantastisch verzorgd door het Chinese restaurant New Peking City, catering- en partyservicebedrijf Kragtwijk, Treasure Dim-Sum products en vrijwilligers.

Oud-raadslid Michel Becker zorgde er als manager voor dat raadsleden, waaronder Linda Roos, Ben Jonker, Tim Lechner, Sander Mager, Peter Bot, Dolf Veenboer en Bert de Pijper de bediening op een vlotte wijze ter hand namen.

We zijn het er allemaal over eens dat als zoveel partijen zich belangeloos in zetten voor oudere Amstelveners de gemeente het raadhuis ook de aankomende jaren ter beschikking moet blijven stellen. Zeker op vrijdagmiddag kan dat prima omdat er dan nog weinig ambtenaren zijn. Daarbij is ons raadhuis van en voor de Amstelveners.

Minder overlast in Groenelaan Amstelveen

De overlast door jongeren in de wijk Groenelaan is fors gedaald. In 2009 waren er 60 meldingen van overlast. Vorig jaar is dit afgenomen naar 38 en dit jaar hebben we tot augustus nog maar 15 meldingen. Een mooi succes voor de politie en onze mensen van handhaving en het jongerenwerk. 

Het is niet alleen een succes op papier. Mooi om te zien in de reportage van RTV Amstelveen dat veel mensen het in de praktijk ook zo ervaren. Toch zullen we de vinger aan de pols moeten houden want het is niet vanzelfsprekend dat het goed gaat op straat.

Dit bericht verscheen ook op Herbert Raat.

Lijsttrekker voor de VVD Amstelveen

Door de VVD Amstelveen ben ik gekozen tot lijsttrekker voor de gemeenteraadsverkiezingen in 2014. Voor mij is dit een grote eer en verantwoordelijkheid. Dank allemaal voor het vertrouwen. Ook bij de vorige verkiezingen in 2010 mocht ik 'de kar trekken'. Het is altijd een hoop werk, maar vooral ontzettend leuk.



Zie ook: VVD Amstelveen, Amstelveenblog, AmstelveenDichtbij en het Amstelveens Weekblad via AmstelveenWeb.
Zie ook: 10 vragen aan

Extra stageplekken voor jongeren bij de gemeente

Voor vijf jongeren van het MBO-college Amstelland gaan we stageplekken regelen. Dit is gisteren besloten in het college van B&W. Ook was ik te gast bij hun leerplichtspreekuur. Leerlingen worden aangesproken als ze veel afwezig zijn. Een goede zaak, zo proberen we schooluitval te voorkomen. RTV-Amstelveen maakte onderstaande reportage hierover:

Bruggen in Amsterdamse Bos nu Amstelveens monument

Een betere A9 voor Amstelveen

De kogel is door de kerk. Na twee jaar onderhandelen ligt er nu een ander voorstel bij de gemeenteraad. Het oude contract van € 100 miljoen euro voor een tunnel is van de baan. En daarmee ook de extra risico’s als het project uit de hand zou lopen of de grondopbrengsten tegen zouden vallen. Gelukkig hebben we een goede oplossing kunnen vinden voor minder geld. Amstelveen blijft Amstelveen, en de A9 wordt in de toekomst een betere A9.

Het besluit om de A9 te verbreden is niet onze keuze, maar die van het Rijk. Nu het tunnelplan een luchtkasteel bleek, bleven grofweg twee mogelijkheden over. Of we deden niets, en de snelweg zou verbreed wordt met metershoge geluidsschermen erlangs. Of we leggen de A9 dieper aan en onderhandelen met het Rijk over extra maatregelen om er een schone en stillere snelweg van te maken. Zo komt er een overkapping bij het Oude Dorp. Ook is afgesproken dat de geluidshinder voor alle woningen langs de A9 af moet nemen.

Bij de Meander ligt de weg 6 meter onder het maaiveld, en komen er wat mij betreft liggende geluidsschermen met een groen dak waar je over heen kunt kijken. Voor dat pakket aan maatregelen legt Amstelveen € 38 miljoen op tafel. Last but not least, als er bij het nieuwe plan toch tegenvallers zouden ontstaan, dan zijn de kosten niet voor Amstelveen maar voor het Rijk. Dat geeft ons ook naar de toekomst toe de zekerheid dat we niet voor verrassingen komen te staan.

Geen Noord/Zuidlijn in Amstelveen dus, maar gewoon een betere snelweg die stiller en schoner is voor alle Amstelveners. En dat scheelt ons ook nog eens tientallen miljoenen euro’s die we dan liever zou steken in onze sportvelden, scholen en de goede zorg voor onze ouderen.

Zie ook: De Telegraaf; AmstelveenBlog; RTV-Noord-Holland; AmstelveenDichtbij; Het Parool; AD; Rijkswaterstaat; 2013-Nieuwsblad 25 sep 2013 A9 P1; 2013-Nieuwsblad 25 sep 2013 A9 P3;
Reconstructie in: De Volkskrant.

)
Update: 10 maart 2014. Minister Melanie Schultz in Amstelveen om de laatste handtekening te zetten.

Jongerenwerk maakt verschil

Het Amstelveens Jongeren- en Tienerwerk maken verschil. Dit was te merken op het derde ‘Senders Voetbaltoernooi’ afgelopen zaterdag. Vorig jaar was fantastisch, dit jaar was nog weer beter. Jongeren uit heel Amstelveen organiseerden een fantastisch toernooi zonder toestanden.

Nog maar een paar geleden was het echt anders in Amstelveen. Overlastcijfers waren hoog en de sfeer op straat was ronduit negatief in sommige wijken.

Het belangrijkste is, dat er een ander klimaat is ontstaan op straat. Dat merk ik in mijn eigen buurt op het Westwijkplein voor de Albert Heijn, waar vroeger veel overlast was.

Ons Jongerenwerk is op straat op tijden, dat het nodig is en gaat in gesprek, waardoor zaken minder snel uit de hand lopen.Handhaving en bonnen uitdelen blijft soms nodig, maar we zijn liever met positieve zaken bezig zoals de organisatie van dit toernooi. De verbeterde sfeer op straat merk je terug bij het voetballen. De bedoeling is het jongerenwerk verder uit te breiden, zodat er voldoende capaciteit is op de uren dat het nodig is.

De cijfers lijken deze positieve trend te ondersteunen. Het aantal meldingen bij de politie van jeugdoverlast daalde de afgelopen jaren gestaag. In 2011 waren er 472 meldingen van jeugdoverlast bij de politie, in 2012 392 en dit jaar 273 tot en met augustus.
Zie ook: AmstelveenBlog, AmstelveenWeb,

Port-o-Let al eerder in opspraak

Vorig week kwam het bedrijf Port-o-Let in opspraak omdat zij de toiletten van het ‘Dekmantel’ festival geloosd hadden in het Amsterdamse Bos. Volgens het bedrijf lag de schuld bij het eenmansbedrijf die zij weer hadden ingehuurd. Nu blijkt dat Port-o-Let op 7 augustus illegaal geloosd heeft in het riool op de Noordpolderweg in Aalsmeer.

Een buurtbewoner heeft de foto gemaakt en een alerte ambtenaar heeft het bedrijf meteen aangesproken. Vandaag heb ik de gemeenteraad geïnformeerd over de situatie. Port-o-Let is ondanks hun hoogdravende praatjes over het milieu nog niet van ons af. De directeur zegt op de site van Port-o-Let dat: ‘zij voor de klant de complete sanitaire zorg uit handen nemen’. Dat kan niet betekenen dat Amstelveen en Aalsmeer hun bende mogen opruimen.

Zie ook: Metro; Het Parool; AmstelveenBlog;

Overheid mag niet wegkijken

Posted on August 25, 2013by hraat

Deze week zat er bij de post een bezwaarschrift over de terugbetaling van een uitkering. Niks bijzonders toch? Dat dacht ik ook tot ik het bedrag zag: Honderveertienduizend, honderachtentwintig euro en drieënvijftigcent (€ 114.128, 53).

Onvoorstelbaar, jarenlang heeft een Amstelvener kennelijk een onterechte uitkering gekregen. Daarom heb ik meteen navraag gedaan bij de afdeling Financiën en Sociale zaken hoe dit kan. Vragen zoals: hoe is de zaak aan het rollen gekomen, wat is de totale stand van terug te vorderen uitkeringen en om hoeveel uitkeringen gaat het?

‘Die woont in Purmerend’
Ondanks dat het in Amstelveen redelijk geregeld is met toezicht op uitkeringen kan het altijd beter. Een goed middel zijn regelmatige huisbezoeken. We hebben ook op andere dossiers gezien dat dit werkt. Zo ben ik de laatste maanden een paar keer meegeweest op huisbezoek bij jongeren die niet meer op school zitten en uit beeld raken. Belangrijkste uitkomst was dat de gegevens in de gemeentelijke administratie vaak niet kloppen. We kregen antwoorden als: ‘nee die woont bij haar vriend in Purmerend’. Op papier ziet het er vaak prima uit, maar als je echt gaat kijken in de praktijk dan is de werkelijkheid vaak anders.

Een paar jaar geleden werkte ik als voorlichter voor de huidige PvdA-burgemeester van Rotterdam Ahmed Aboutaleb. Hij was toen wethouder in Amsterdam. De sociale dienst kreeg van hem opdracht om onverwacht op huisbezoek te gaan om onrechtmatigheden op te sporen. Ondanks kritiek van een partij als de SP zette hij door. Het heeft Amsterdam miljoenen opgeleverd. Maar nog belangrijker volgens hem was dat werkende mensen erop mogen rekenen dat hun belastingcenten goed terecht komt. ‘Ik sta voor het principe van solidariteit met de zwakken maar die kan alleen worden opgebracht als er geen misbruik van wordt gemaakt’, aldus Aboutaleb in 2008. Ik ben het hier zeer mee eens.

Mensen verdienen een overheid die niet wegkijkt maar echt erop afgaat. Want het ergste wat je iemand kan aandoen is de andere kant op kijken. Kortom: of je gaat aan de slag, of we helpen je om werk te krijgen maar we laten niemand thuis met een uitkering maar een beetje in ‘het sop gaarkoken’. Met een regelmatig huisbezoek voorkomen we in ieder geval dat mensen jarenlang onterecht een uitkering krijgen en dat er schulden ontstaan die moeilijk terug te vorderen zijn.

Zie ook: AmstelveenBlog, AmstelveenDichtbij, AT5;
UPDATE: In totaal staat er € 4,6 miljoen open. Ruim € 2 miljoen daarvan heeft betrekking op fraude. In totaal geven we jaarlijk € 14,9 miljoen uit aan uitkeringen voor circa 830 Amstelveners. Door het Team terugvordering en verhaal is er het afgelopen jaar € 810.000 teruggehaald.
Zie ook: AmstelveenDichtbij; AmstelveenBlog;

'De transparantie kan nog beter'

Deze week staat onderstaand interview in Het Amstelveens Nieuwsblad in de rubriek: Zitten op het pluche. De journalist is André Gerritsen. Naar aanleiding van dit artikel heeft journalist Johan Bos deze column geschreven op AmsteleenBlog.

AMSTELVEEN – Hij schuwt nooit een onderwerp en is een actief bestuurder. Of het nu een mega-dossier betreft zoals de verbreding van Rijksweg A9, de lokale onderwijshuisvesting of een jarenlang genegeerd dossier uit de lokale archiefkasten, hij duikt overal bovenop. Wethouder Herbert Raat (VVD) begint na het zomerreces aan het laatste politieke seizoen van het huidige college en blikt in de serie ‘Zitten op het pluche’ vooruit en terug: ‘Naar mijn idee zijn er echt zaken veranderd in Amstelveen, maar de transparantie kan nog stukken beter.’

Het is voor de volleerde spindoctor nooit een probleem media warm te maken voor
een publicatie over uiteenlopende zaken die in de gemeente spelen en die volgens
hem de aandacht verdienen. Dat er ook inwoners zijn die zich wel eens ergeren
aan de tomeloze publiciteitsbehoefte van Amstelveens opvallendste wethouder, deert hem niet direct. Het is de 2 meter lange politicus namelijk niet te doen om zichzelf, ‘maar om Amstelveen en de toekomst van haar inwoners.’ Dat mensen dat verwarren, lijkt de rasliberaal maar moeilijk te begrijpen. ‘Het is nu eenmaal inherent aan je functie, je bent wethouder.’

Herbert Raat houdt er een open en losse bestuursstijl op na, maar kent goed zijn plaats. ‘Je moet jezelf ondergeschikt maken aan het belang van de gemeente,’ stelt hij. Een broertje dood heeft hij aan bestuurders die alleen maar bezig zijn met hun volgende baantje, of erger, politici die aan machtsbeïnvloeding doen. Meedoen aan politieke spelletjes om bijvoorbeeld in Den Haag terecht te komen doet hij niet. ‘Ik wil niet eens naar Den Haag. Ik houd van de korte lijnen in de lokale politiek en ik voel me thuis in Amstelveen,’ zo zegt hij.

Geregeld schudt de VVD-politicus de Amstelveense boel flink op. Waar al zijn voorgangers bijvoorbeeld jarenlang wegkeken bij misstanden bij het jongerenwerk en op de woonwagenlocaties, stond Raat juist voorop. Confrontaties gaat hij niet uit de weg; niet alleen buiten het college, maar ook er binnen. ‘Als je opkomt voor je gemeente moet je functioneel ruzie durven maken. Op lange termijn krijg je daar veel meer respect voor, dan dat je met alle winden meewaait in het belang van de goede vrede,’ aldus Raat, een prototype netwerker die het ook niet schuwt om flink uit te halen naar hogere politieke machten, zoals in het A9-dossier of recent tijdens de vleermuizenaffaire*, waarin hij snedig kan uithalen naar ministeries.

Open
Het liefst doet Raat alles in volledige openheid, de reden dat ook de landelijke pers hem met regelmaat weet te vinden. ‘Wil je als bestuurder overeind blijven dan moet je echt transparant zijn, voor zover dat kan. Transparantie is misschien een containerbegrip, maar ik leg graag aan alle Amstelveners uit wat we als college doen en waar ik als wethouder mee bezig ben. Wat de raad vervolgens vindt en of er een raadsmeerderheid komt, dat is vers twee’.

A9
Eén van de grote dossiers van Raat is de verbreding annex ondertunneling van rijksweg A9. Een dossier waar hij uitgerekend juist op dit moment niet open over mag zijn. Transparantie voor zover het kan dus, want Raat houdt met tegenzin zijn kaken stijf op elkaar over de meest recente ontwikkelingen, om de zorgvuldig opgebouwde juridische- en financiële positie van Amstelveen niet te verspelen.
Amstelveens financieel wethouder is namelijk sinds zijn aantreden in een langdurig gevecht verwikkeld om de door een eerder college toegezegde gemeentelijke bijdrage van 100 miljoen euro aan het A9-project van de baan te krijgen. ‘Een bijdrage van 100 miljoen euro (geïndexeerd 120 miljoen, AG.) betekent nagenoeg het failliet voor Amstelveen. Dan ben je zomaar een Artikel 12-gemeente*,’ zegt Raat, die er alles aan gelegen is een dergelijk rampscenario te voorkomen.

Zo’n zes miljoen euro verdween tot ergernis van Raat al in de zakken van peperdure onderzoeksbureau’s als Boer & Croon. ‘We hadden in Amstelveen duidelijk een
minderwaardigheidscomplex, omdat we dachten dat we het zelf niet konden,’ zegt Raat, die grotendeels een streep trok door de verkwisting aan externe partijen. ‘We doen het nu anders, met eigen mensen – en het gaat prima.’

Nu, vier jaar nadat de bijdrage voor het eerst ter discussie stond vanwege de exorbitante bijdrage van 100 miljoen, komt er waarschijnlijk een aangepaste variant van het A9-plan, die Amstelveen (met enig kunst- en vliegwerk) toch kan betalen. Dat het college en het ministerie op zeer grote lijnen een akkoord hebben bereikt is duidelijk, maar meer kan Raat niet kwijt. ‘Het is nu wachten op Den Haag. Ik hoop binnenkort meer duidelijkheid te kunnen geven.’
Samen
Een ander groot dossier is dat van de recente uitbreidingsplannen van het Stadshart. Hoewel niet direct zijn portefeuille (Economische Zaken, Jan Willen Groot, CDA), voelt hij zich wel degelijk verantwoordelijk voor de verbazingwekkend klungelige wijze waarop het college die plannen kenbaar maakte aan bewoners. ‘Dat is niet goed gegaan en dat had anders gemoeten. Je kan natuurlijk zeggen, dit past niet in mijn koker, maar het gaat erom dat we het als college tezamen doen. Het is teamwerk, ook binnen de VVD-fractie gaat dit op. Het draait om de tent (Amstelveen) en niet om de vent (Raat).’

Herbert Raat wil de volgende collegeperiode (2014-2018) graag verder als bestuurder, ondanks dat de invulling die hij er aan geeft een zware wissel trekt op zijn privéleven. ‘Het houdt nooit op. Je kunt, waar je ook komt, nooit vergeten dat je wethouder bent. Zelfs mijn kinderen worden er soms op aangesproken, of ze krijgen brieven mee voor hun vader. Maar het is een bewuste keuze en ik krijg er ook veel positieve dingen voor terug. Nee, ik ben nog niet klaar in Amstelveen, er is nog teveel te doen.’

Dit artikel verscheen ook op: Herbert Raat.

J.J. Cale

Begin jaren 80 van de vorige eeuw was ik een jaar of 14 en helemaal ondersteboven van The Rolling Stones. Zij hadden net de elpee Tattoo You uitgebracht met nummers als Waiting on a Friend. Achteraf gezien was dit het laatste écht goede Stones-album.

In de klas zat ik naast Jeroen. Hij was twee jaar ouder dan ik en via het VWO uiteindelijk op de Mavo beland. De Stones vond hij oké, maar J.J. Cale dáár moest ik eens naar luisteren. Daarom mocht ik een bandje van hem lenen. Het eerste nummer was Mama Don’t. Al snel daarna heb ik de elpee Shades en later Naturally gekocht. Sindsdien ben ik fan van J.J. Cale. Vandaag schijnt J.J. Cale overleden te zijn. Raar omdat hij al 30 jaar in mijn buurt was met zijn muziek.

Dit bericht verscheen ook op: Herbert Raat.

Vleermuizen versus Veiligheid en Onderwijs

Door het slopen van de oude Maarten Luther Kingschool pleeg ik vandaag een economisch delict. Waarom doe ik dat? Omdat in de school twee vleermuizen zitten. Als je het gebouw wilt slopen dan moet je van de Flora- en faunawet een ontheffing aanvragen bij de Dienst Regelingen van het Ministerie van Economische Zaken.

Het schijnt een spoedontheffing te zijn die zestien weken gaat duren. Daar kunnen we nu niet op wachten. Het gebouw is namelijk mikpunt geworden van vernielingen en verloedering. Zo zijn ruiten ingegooid en het gevaar van brandstichting is aanwezig.

Daarbij komt de planning voor de nieuwe school in gevaar waardoor bijna 300 kinderen nog langer in noodgebouwen zitten. Dit is onacceptabel. Alles afwegende vind ik het belang van het snel beëindigen van een onveilige situatie en het spoedig realiseren van een nieuwe school boven het belang gaat van de bescherming van een beschermde diersoort. Daarom is er nu opdracht gegeven om het gebouw te slopen waardoor er een economisch delict gepleegd wordt.
Gelukkig krijgen we veel steun van ouders van de school zoals Muriel Bos van de Medezeggenschapsraad. Ook directeur Francesca Deenik van de Maarten Luther Kingschool staan achter de beslissing. We hebben het sloopbedrijf gevraagd zo behoedzaam mogelijk te werk te gaan om de vleermuizen te laten uitvliegen.

 Ook hebben we vleermuiskasten (zie links) op laten hangen aan het gymnastieklokaal. Daarbij komen er verspreid over heel Amstelveen extra kasten op gemeentelijke gebouwen. We doen er alles aan om ook de vleermuizen de ruimte te geven.

Dit bericht verscheen ook op: Herbert Raat;

Zie ook over dit onderwerp: RTV Noord-Holland, AmstelveenBlog, Amstelveen Dichtbij; AmstelveenWeb;

Update17-7-2013: De partij voor de dieren Amsterdam is een actie begonnen tegen onze beslissing om veiligheid en de belangen van 300 kinderen boven 2 vleermuizen te stellen.

UPDATE 19-7-2013: Ministerie van Economische Zaken legt de sloop stil. Dit is een eenzijdige benadering vanuit het belang van vleermuizen. Veiligheid van omwonenden, ondernemers en 300 kinderen die een nieuwe school nodig hebben zijn kennelijk van ondergeschikt belang voor hen. Als volgende week blijkt dat het nog veel langer gaat duren dan gaan we naar de rechter.
Zie ook hierover: RTV-Noord-Holland; De Telegraaf; AmstelveenWeb en de brief aan de gemeenteraad. Het Parool; AmstelveenBlog; De VVD Amstelveen; Het Parool 27-7; AT5 28-8; Radio 1 KRO; Binnenlands Bestuur; RTV Ronde Venen; Het Parool; AmstelveenDichtbij; Verhoudingen zijn zoek: AmstelveenDichtbij;

Update: 6-8-2013: Goed nieuws. We zijn er uit met het ministerie en kunnen door met de sloop. Zo heeft het allemaal zin gehad en komt er een einde aan een onveilige situatie en is de school op tijd klaar (als alles meezit). Ik vraag me wel af of je tegenwoordig in Nederland niet beter een vleermuis kunt zijn, dan bijvoorbeeld een hulpbehoevende oudere. Voor vleermuizen kan kennelijk alles in Den Haag. De verhoudingen zijn zoek. Zie hierover: RTV-Noord-Holland; AmstelveenBlog: Het Parool; AmstelveenWeb; AmstelveenDichtbij;

 

Update: 6 februari 2014. Het is gelukt we kunnen bouwen zie: AmstelveenWeb, AmstelveenBlog, AmstelveenDichtbij,

De crisis geeft ook kansen voor de kunst

Sinds 2008 is er crisis in dit land. Huizenprijzen zijn gedaald, kantoren staan leeg en mensen komen moeilijk weer aan de slag. Toch geeft de crisis ook mogelijkheden. Voordat de crisis uitbrak waren er vaak prachtige plannen maar omdat huur- en koopprijzen zo hoog waren kwamen die vaak niet van de grond. Langzamerhand is er een nieuwe werkelijkheid. Panden worden afgeboekt en we moeten zoeken naar andere mogelijkheden.

Bijvoorbeeld voor de van orgine Amstelveense Kunstenaarsvereniging VAK (voorheen AvK). Zij moeten uit hun pand in Amsterdam omdat het bedrijf Eyeworks van Reinout Oerlemans het monumentale pand van de HES aan de Passeerdersgracht heeft gekocht waar zij nu zitten. In Amstelveen staat al geruime tijd het prachtige pand aan de Orion in Middenhoven leeg waar voorheen de bieb was gevestigd. Als een pand te lang leeg staat dan slaat de verloedering snel toe. Daarom heb ik met voorzitter Karina Tan van de VAK de handen ineen geslagen.

Met hulp van onze gemeentesecretaris Rein Schurink en de afdeling Vastgoed is er nu afgesproken dat de VAK op deze locatie een fantastische tentoonstelling zal organiseren. Goed voor Middenhoven, de kunst, onze lokale economie en Amstelveen. Zo geeft de crisis ook kansen en mogelijkheden voor de kunst.

Zie ook: Amstelveens Nieuwsblad ook via AmstelveenWeb; Dit bericht verscheen ook op Herbert Raat;

Bezuinigingen in Amstelveen: Geen Haagse toestanden

Deze week wordt de laatste ‘Kadernota’ van deze collegeperiode besproken in de gemeenteraad. Klinkt saai, is het ook maar toch is de Kadernota belangrijk. Hiermee bepalen we hoe we het beschikbare geld gaan verdelen in de begroting die later dit jaar verschijnt.
Toen we in 2010 begonnen moesten we ruim € 12 miljoen bezuinigingen op een begroting van bijna 180 miljoen. Klinkt makkelijk maar is het niet.

Door toen, in één keer door de zure appel te bijten, kwam er rust op het financiële front. Zo konden de investeringen in onderwijshuisvesting volledig doorgaan. Ook hebben we meevallers zoals geld dat terug kwam uit IJsland niet meteen uitgegeven. Dit hebben we ondermeer gebruikt om grondopbrengsten die te optimistisch waren geraamd af te boeken. Ook zijn we zaken anders gaan doen.

Bijvoorbeeld het jongerenwerk. Met minder geld hebben we meer resultaat geboekt door de werkvloer weer centraal te stellen in plaats van mooie rapporten. We zijn als overheid weer op straat. Natuurlijk is nog steeds overlast maar veel minder dan een paar jaar geleden. Gelukkig hebben we nog wel geld om goede initiatieven in Amstelveen een kans te geven.

Ook in de volgende collegeperiode 2014-2018 moeten we het minder doen, € 7,5 miljoen. Om geen ‘Haagse toestanden’ te krijgen, waar bezuinigen vaak uit draait op belastingverhoging, zijn we samen met de gemeenteraad daar nu al mee bezig. Als je minder geld aan je organisatie in 2015 wilt uitgeven dan moet je in 2013 al aan de slag.

John Newman: Love me Again

Even geen politiek maar een fantastisch nummer van John Newman: Love me Again. Ook de clip is een juweeltje; Romeo en Juia in 3 minuten.

SP bedrijft kamikaze-politiek A9

SP Amstelveen vliegt uit de bocht

Vanmorgen las ik, op Dichtbij.nl dat de SP per direct wil stoppen met de onderhandelingen over de verbereding van de A9. Dit moet een ‘foutje’ zijn, dacht ik nog. Een partij die je in Amstelveen regelmatig op straat tegen komt, kan toch niet zo uit de bocht vliegen. Wat is er aan de hand?

Een paar weken geleden heb ik samen met burgemeester Jan van Zanen de gemeenteraad geïnformeerd over de onderhandelingen. In overleg is toen besloten een beroep te doen op de minister met het doel eruit te komen. Diverse gesprekken volgde. Ook morgen staat er nog een overleg gepland. Nu weglopen zou niet alleen zeer onverstandig zijn het is zelfs onbehoorlijk.

De afgelopen 1,5 jaar hebben we ons opgesteld als goede contractspartner. Dit neemt niet weg, dat er nog steeds een contract ligt uit 2007 met een eigen bijdrage van 100 miljoen euro. Hier moeten we van af. Nu weglopen van de onderhandelingstafel is ‘kamikaze-politiek’. Het lijkt daadkrachtig maar ondergraaft onze zorgvuldig opgebouwde juridische- en financiële positie. We stoppen alleen met onderhandelen als dat in het belang is van Amstelveen. En dat is dus niet nu.

Zie ook: AmstelveenDichtbij; AmstelveenBlog; AmstelveenWeb; AmstelveenDichtbij;

Update 2-7-2013: Zie deze link als reactie op een brief van 3 bewoners waar we alles nog eens helder op een rij zetten over de stand van zaken.

Update 4-7-2014: Dat je meteen op elke lantaarnpaal van Amstelveen hangt als je de SP Amstelveen afbeeld als eend is natuurlijk te verwachten, wel geinig.

Jongerenwerk weet wat er speelt in Amstelveen

Vrijdagavond ben ik weer een avond op pad geweest met ons Jongeren- en Tienerwerk Amstelveen. Zij zijn op straat tussen de jongeren. Praten, helpen, en horen alles. Over school, hulpverlening, zorgtrajecten, mooie en moeilijke momenten van jongeren.

‘Hebben jullie Rob Oudkerk al gesproken’, vraag ik bij aankomst? Rob ken ik nog van de tijd toen ik ambtenaar was in Amsterdam en hij daar wethouder. Nu is hij programmanager in Amstelveen voor alle decentralisaties zoals jeugdzorg en moet er voor zorgen dat geld op de goede plek komt. Van hem en andere Amsterdamse (PvdA)-wethouders zoals Ahmed Aboutaleb en Lodewijk Asscher heb ik geleerd om niet op kantoor te blijven vergaderen, maar de stad in te gaan. Op papier ziet het er vaak mooi uit maar in de praktijk zie je wat er echt speelt. Het antwoord van onze mensen is nogal teleurstellend, ’nee, nog niet gezien’.

Daarom heb ik me voorgenomen om onze programmamanager de volgende keer uit te nodigen om in plaats van een dag achter het bureau te zitten avonds mee te gaan en hem te laten ervaren, hoe gaat in Amstelveen.

Precies om half acht ben ik op de gemeentelijke werf. Handhaver Maarten van de Loo en jongerenwerker Mischa Lemaire zorgen, dat ik me meteen welkom voel. Vervolgens met Mischa op een scooter richting de Meent in Middenhoven. Daar is de maandelijke BlitsFlits aan de gang voor kinderen van groep 7 & 8. Cheryl Cordery onze nieuwe tienerwerker en Marleen Schmidt zijn aanwezig. Met behulp van veel vrijwilligers is het daar een groot feest voor de kinderen en nog veilig ook. Ouders zijn overigens verplicht om hun kinderen op te halen zodat ze niet na afloop gaan zwerven door de buurt.

We gaan snel door richting Groenhof. Achter de school de Horizon is er vaak het nodige aan de hand en ook bij de Olmenhof. Het mooie is dat Mischa op een relaxte manier jongeren benadert. Zo liep er een jongen rond met spullen waar we van dachten dat het gebruikt zou worden om een vuurtje te steken. Omdat er veel zaken in de brand gegaan zijn de afgelopen tijd gingen we er meteen op af. Gelukkig bleek het totaal iets anders te zijn. Tijdens het gesprek bleek dat deze jongeren balen van de vernielingen.

Ook komen we buurtbewoner en BBA-raadslid Peter Bot tegen. Peter gaat binnenkort een avond op pad met Mischa. Net zoals Groen Links fractievoorzitter Axel Boomgaars die onlangs is mee geweest.

Met twee jongens praten we bij de hangplek bij Onderuit over de overlast in de Fideleolaan. Zij voetballen tot laat in de avond en dat geeft gedoe met de buurtbewoners. Samen met hen rijden we naar een andere plek die met een paar aanpassingen geschikt zou kunnen zijn volgens hen. ‘Geldt dat ook voor alle andere jongens’, vraag Mischa. Zij denken van wel en wij beloven dat we het gaan overleggen op het Raadhuis.

Op het Stadsplein komen we Cheryl en Marleen weer tegen. Zij hebben een afspraak met een meisje dat, in de problemen zit. Wij hebben een leuk gesprek met Samuel Swartz. Hij is de initiator achter het grote skateevenement Shred the Red dat dit weekend plaats vindt. Ook Hugo van de Kooij van Cardanus is van de partij.

Het wordt tijd om afscheid te nemen. Conclusie voor mij is dat ons Jongerenwerk weet wat er speelt en samen met de mensen van handhaving zorgt dat zaken niet uit de hand lopen. Door het directe contact krijgen de jongerenwerkers veel informatie over allerlei (zorg)-instanties waar jongeren mee te maken hebben en die wij betalen. Toch vind ik het belangrijkste dat jongeren serieus genomen worden in Amstelveen en zo hoort het ook.

Dilemma Leerlingenvervoer

Deze week ligt er een dilemma met het leerlingenvervoer op tafel. Een jongen van 14 die gebruik maakt van leerlingenvervoer intimideert jongere kinderen in de bus. Andere kinderen voelden zich bedreigd. De conclusie van onze ambtenaren, andere ouders en chauffeur: de situatie is gevaarlijk en onhoudbaar, de jongen moet uit de bus. De jongen gaat buiten Amstelveen naar een een bijzondere school. Gaan we speciaal voor hem een taxi inhuren of lossen we het anders op?

De problemen in de bus zijn over met het inhuren van een speciale taxi. De jongen is leerplichtig en ook dat probleem zou zo opgelost zijn ten koste van duizenden extra euro’s. We schrijven de tegenvaller weg in de jaarrekening maar die verschijnt toch na de verkiezingen dus geen ‘haan zal er naar kraaien’.


Toch heb ik gekozen voor een andere weg. De ouders van de jongen zijn primair verantwoordelijk en het is al bijzonder dat we duizenden euro’s uitgeven voor een bus. Daarom heb ik hen uitgenodigd op het raadhuis en als dat niet lukt dan ga ik op huisbezoek. Het is hun kind en hun verantwoordelijkheid. Als ze hulp nodig hebben dan krijgen ze het. Als ze hulp krijgen die niet helpt dan moeten we daar achter aan. Maar we gaan niet duizenden euro’s betalen om een probleem tijdelijk op te lossen. Wordt vervolgd…

Woonzorg Nederland laat Amstelveen verloederen

Woonzorg Nederland laat de oude Olmenhof in de wijk Groenelaan bewust verloederen. Het pand is compleet dichtgespijkerd. 'Het voelt of we in een achterstandsbuurt wonen', vertelde een buurtbewoonster tegen me. Onlangs ben ik ik er weer geweest met Ed Paap, teamleider handhaving en onze conclusie over de situatie is: onacceptabel.

Daarom krijgt Woonzorg Nederland een aanbod van ons. We kunnen ze helpen om er bijvoorbeeld tijdelijke studentenwoningen van te maken. Ook het ontwikkelen van middeldure huurwoningen of goedkope koopwoningen behoort tot de mogelijkheden.
Als dat allemaal niet lukt dan kan de zaak ook gesloopt worden, de sloopvergunning is al verleend. Zo zou er een een mooi grasveld voor de buurt gemaakt worden in afwachting van betere tijden.

In Amstelveen gelden voor iedereen dezelfde regels of je nu rijk of arm bent. Of je nu in een flat, villa of woonwagen woont, we laten onze gemeente niet verloederen. Dit geldt ook voor een grote wooncorporatie als Woongroep Holland.

Zie ook: De Telegraaf; AmstelveenBlog; AmstelveenWeb; Herbert Raat; AmstelveenDichtbij;

UPDATE: Doorbraak, Woonzorg Nederand gaat aan de slag, hulde!

Je eigen eten verbouwen in Amstelveen

Grea Twint en Herbert Raat

Tientallen Amstelveners hebben het financieel moeilijk en krijgen steun van de voedselbank. Maandag krijgen een aantal van hen een stuk grond zodat zij zelf hun voedsel kunnen verbouwen en niet afhankelijk zijn van anderen. Het idee is ontstaan toen ik hoorde dat grond bij de gemeentelijke schooltuinen braak lag. Jammer, want onze kinderen kwamen altijd met tassen vol groenten en enthousiaste verhalen thuis.

Daarom heb ik Grea Twint (initiatiefnemer Amstelveense Voedselbank) gebeld en gevraagd of we de handen in elkaar konden slaan. Wij als gemeente hebben de grond en zij mensen die voedsel kunnen gebruiken. Het mooie van Grea is dat zij niet gaat zitten bedenken waarom het niet kan maar vooral kijkt wat ze wel kan doen. Dus binnen een paar dagen had zij een aantal mensen die mee wilden doen.

Herbert Raat en Kees Noomen

Toen ik over dit initiatief vertelde aan mijn vriend Kees Noomen directeur van Coster Diamonds was hij meteen enthousiast en zegde geld toe om wat leuks te organiseren voor alle betrokkenen. Maandag gaan we we officieel beginnen bij de schooltuinen Langs de Akker met 14 personen. Volgende week woensdag starten we ook in Westwijk.


Dat het in het leven soms anders loopt herken ik vanuit mijn jeugd. Mijn vader werd eind jaren zeventig werkloos, ik was toen een jaar of 12. Destijds was er net zo'n crisis als nu. Huizenprijzen gingen onderuit en iedereen kende wel iemand die geen werk had. Mijn moeder ging schoonmaken bij een bejaarde dame zodat we naar toch naar pianoles en voetbal konden.

Als kind snap je het niet zo maar aan de andere kant weet je precies wat er aan de hand is. Sindsdien ken ik de waarde van geld. Maar, wat ik vooral heb overgehouden van die tijd is dat je zelf het heft in handen wil houden. Daarom ben ik zo blij met iedereen die meedoet. Zij laten zien dat ze handen uit de mouwen steken en niet afhankelijk willen zijn.

Zie ook over dit onderwerp: AmstelveenWeb; AmstelveenBlog; Amstelveens Nieuwsblad en de stelling van Dichtbij;

Bekijk hier de uitzending van RTV-NH over dit project