woensdag 28 november 2007

Toekomst voor Huisartsen in Amstelveen

Het hebben van een eigen huisarts in de buurt is in Amstelveen vaak zo gewoon dat je er verder niet bij stil staat. Toch is dat niet altijd en overal vanzelfsprekend.

Een huisarts is niet alleen belangrijk op medisch gebied maar vooral op het menselijk vlak in de moeilijke momenten van het leven. In Amstelveen Noord gaan binnenkort twee huisartsen met pensioen. De ‘oude’ vorm van een praktijk aan huis komt (jammer genoeg) steeds minder voor, in Amstelveen is een huis met een praktijkruimte ook niet meer te betalen .

Daarbij gaan steeds meer huisartsen parttime werken. Daarom wordt er gewerkt aan een centrale locatie aan de Molenweg aan een HOED (huisartsen onder één dak) waar meerdere huisartsen samenwerken. De vestiging van de HOED wordt mogelijk door een wijziging in het bestemmingsplan waar we vananond in de gemeenteraad praten. Sommige buurtbewoners zijn tegen de HOED omdat ze overlast van verkeer vrezen. Dit is voor mij een geval van algemeen belang (voldoende huisartsen) versus een deelbelang (ik krijg wat meer verkeer voor mijn deur).

Wij kiezen voor goede huisartszorg in de buurt, nu en ook de aankomende jaren. We willen niet dat (oudere) Amstelveners zonder huisarts komen te zitten of naar Amsterdam moeten voor de huisarts. Daarom zal collega Tom Ponjee vanavond duidelijk maken dat wij instemmen met wijziging van het bestemmingsplan. Zo is de eerstelijnszorg het beste gegarandeerd in onze stad.
Dit bericht in de media zie:
http://www.amstelveenweb.com/nieuws-Toekomst-voor-huisartsen-in-Amstelveen
http://amstelveen.blog.nl/gezondheid/2007/11/27/vvd-bezwaren-tegen-artsenprakijk-st.-josephlaan-negeren

zondag 11 november 2007

Overlast in Amstelveen

Vrijdag kreeg ik een brief waarin een mevrouw uit de doeken deed hoe een ouder echtpaar in de wijk Middenhoven lijdt onder overlast van zo’n 20 hangjongeren. Zo vaak ze kunnen gaat het stel een paar dagen weg om even een normale avond en nacht te beleven. Namens de VVD ga ik er deze week bij het college van B&W op aandringen om snel actie te ondernemen.
Een verrassing was de brief niet, vorig jaar waren in deze wijk en ook in Waardhuizen, Westwijk en recentelijk bij de Kalfjeslaan veel klachten over (ernstige) overlast. Hermine Janssens, voorzitter van het wijkplatform in Middenhoven heeft het toen onvermoeibaar voor de bewoners opgenomen. Zo zijn er door de gemeente een aantal maatregelen genomen in Middenhoven als hekjes zodat er niet meer met scooters gescheurd kun worden en extra toezicht op straat. Dit gaf de bewoners enige tijd soelaas. Maar zoals dat gaat, nu is het extra toezicht er niet meer en beginnen de problemen weer van voren af aan.
 
Verhuizen:
Zaterdag ben ik bij de bewoners gaan praten en kon ik vanuit hun woonkamer met eigen ogen zien waar ze last van hadden. Het echtpaar dacht eraan om te verhuizen maar ze waren trots op hun mooie woning en ze wilden niet capituleren voor de soms dealende en overlast gevende jongeren die vaak uit andere buurten komen. Samen met andere bewoners proberen ze nu een vuist te maken om een einde te maken aan de situatie vandaar de brief aan de politiek. Vooral op maandag en dinsdag als Jongerencentrum het Galjoen dicht is loopt het bij hun voor de deur de spuigaten uit en op zaterdagavond. Voor de wijkagent en de politie hebben ze veel lof, ze doen hun best maar kunnen het ook niet aan (weinig capaciteit). Vraag om cameratoezicht had een agent de bewoners geadviseerd. Ik vroeg of ze nog iets gemerkt hadden van de extra ambulante jongerenwerkers van Cardanus waar de gemeenteraad dit jaar 70.000 euro extra heeft voor uitgetrokken. Ja, was het antwoord, ze stonden éénmaal om half twaalf ‘s avonds voor de deur te bellen om te laten weten dat ze er waren. Daarna waren ze niet meer gesignaleerd.
Actie
Na overleg met mijn fractievoorzitter Hans Bulsing hebben we afgesproken dat we snel actie van het college van B&W willen. In Amstelveen willen we geen weggepeste bewoners. Bij de begrotingsbehandeling hebben we aangedrongen op een plan van aanpak en een uitvoeringsplan bij de voorjaars/kadernota om overlast in te dimmen. Wij willen structureel meer toezicht in de wijken á la straat- en gezinscoaches zoals in Amsterdam. Deze coaches zijn ondersteunend aan de politie en flexibel inzetbaar. Daarbij worden de ouders van jongeren aangesproken en doorverwezen naar hulp als het mis gaat in een gezin. Dat betekent niet dat we nu gaan wachten tot de voorjaarsnota, we willen snelle actie van B&W om extra toezicht voor deze bewoners te realiseren. Jongeren moeten jong kunnen zijn in Amstelveen maar er is een grens als andermans vrijheid om rustig te kunnen leven in het gedrang komt.
 
Dit bericht in de media zie onder meer: RTV-Noord Holland; AmstelveenBlog; AmstelveenWeb; Herbert Raat;

DE Telegraaf

Jeugdoverlast verjaagt bewoners Amstelveen
Angst om politie te alarmeren
door Gijsbert Termaat/Telegraaf/16 november 2007
AMSTELVEEN, vrijdag

Een aantal bewoners in de Amstelveense wijk Middenhoven wil verhuizen omdat hun woonplezier vergald wordt door hangjongeren. Een groep van zo’n twintig 12- tot 21-jarigen terroriseert de buurt dusdanig dat de mensen met name ’s avonds hun deur niet meer uit durven.
Ik ken mensen in de wijk die zo lijden onder overlast van de jeugd dat ze af en toe een paar dagen weggaan om even op adem te komen. Ze logeren dan bij familie of vrienden of gaan kamperen. We kunnen en mogen niet tolereren dat mensen hier worden weggepest”, aldus VVD-raadslid Herbert Raat.

Volgens Hermine Janssens van het wijkplatform overwegen zeker vier gezinnen te verkassen. Zij hebben nog perspectief om elders een bestaan op te bouwen, maar ik ken ook veel oudere bewoners die al zo gexefntimideerd zijn dat ze niet eens de politie durven in te lichten als er iets gebeurt. Ook zij zouden niets liever dan de buurt verlaten, maar op 75-jaruige leeftijd is dat niet meer zo eenvoudig.”

De VVD vindt dat de gemeente haar verantwoordelijkheid moet nemen en keihard moet ingrijpen. Stel hier in navolging van Amsterdam straat- en gezinscoaches aan om de raddraaiers aan te pakken. Deze coaches ondersteunen de politie en zijn flexibel inzetbaar. Daarbij worden de ouders van jongeren aangesproken en doorverwezen naar hulp als het misgaat in een gezin”, weet Raat.

Jongeren moeten jong kunnen zijn in Amstelveen maar er is een grens als andermans vrijheid om rustig te kunnen leven in het gedrang komt. We mogen niet zwichten voor deze terreur en niet toestaan dat mensen vluchten uit een buurt, waar ze altijd met veel plezier hebben gewoond”, aldus Raat.

Ik hoop dat er snel iets gebeurt en de ellende voorbijgaat. Tientallen jongeren die blowen, drinken, rondscheuren en je uitschelden maken ons leven hier tot een hel”, zegt een bewoner. En als je er iets van zegt ben je helemaal aan de beurt en worden ze ook nog agressief en bedreigen je. Ik hou me nu gedeisd, maar het is toch van de gekke dat ik mijn leven aanpas omdat er niet wordt opgetreden door de overheid.”

 
 

dinsdag 6 november 2007

Voorlichter in Amsterdam

Van 2001 tot april 2010 werkte ik bij de gemeente Amsterdam als bestuursvoorlichter van het college van B&W. In de dagelijkse praktijk betekent dit verantwoordelijkheid voor de communicatie van een wethouder.
Zo heb ik de afgelopen jaren als woordvoerder gewerkt voor de wethouders Bea Irik, Rob Oudkerk en Ahmed Aboutaleb. Totdat ik 2010 wethouder werd in Amstelveen werkte ik voor Lodewijk Asscher.

Vaak denken mensen dat je constant bezig met media en hoe zaken in de krant moeten komen. In de dagelijkse praktijk ben je eigenlijk meer bezig met intern gedoe en afstemming. Het belangrijkste is dat je probeert om kritisch te zijn en om met het oog van een Amsterdammer/journalist/buitenstaander naar beslissingen te kijken. Dus niet mee te gaan in een soort ‘groepsdenken’, waar je elkaar naar de mond praat en allerlei persberichten aan het uitsturen bent.

Dat kan alleen als je voor wethouders werkt die dat belangrijk vinden. Daar heb ik veel geluk mee gehad met wethouders als Irik, Oudkerk, Aboutaleb en Asscher, diepe dalen maar ook hoge pieken.Voorlichters liggen steeds meer onder een vergrootglas. De GPD-affaire waar voorlichters van Sociale Zaken in de computers van de GPD rondneuzen laat maar weer eens zien dat je je verstand erbij moet houden in plaats van snel te willen scoren.

Ahmed Aboutaleb
Zelf kwam ik onder het vergrootglas te liggen bij een relletje over de Assoenna moskee in Westerpark begin 2007. Het universiteitsblad Folia was met uitspraken van cabaretiers die grappen maakten over de islam naar de moskee gestapt om een reactie te halen. De tolk die bij het gesprek was deed uitspraken over het mogen doden van mensen die grappen maken over moslims en de islam. Toen dit naar buiten kwam via Folia, de Pers en GeenStijl.nl kwam zijn we me meteen naar de moskee gegaan.

Wethouder Aboutaleb wilde altijd zelf met eigen ogen kijken wat er aan de hand is. Aboutaleb die gewoonlijk duidelijk is en zaken niet afdekt voor de goede lieve vrede vroeg naar het standpunt van het bestuur in het Berbers want het Nederlands waren ze niet echt machtig. Zij namen compleet afstand van de tolk, boden excuus aan voor zijn uitspraken en gingen diep door het stof. Voor Aboutaleb was de zaak daarmee af want als gemeente is het bestuur gesprekspartner. Wat er verder met de tolk moest gebeuren was aan het Openbaar Ministerie. Later bleek de tolk bestuurslid geweest te zijn van de moskee.
Folia was woedend want zij voelde zich in hun ‘journalistieke’ hemd gezet. In plaats van een grote rel over een moskee die carbaretiers dood wilde ging het over een niet al te slimme man die niemand vertegenwoordigde. Dit bleek ook in een uitzending van Premtime waar de tolk aan de tand gevoeld werd en zijn zoon hem de mantel uitveegde ‘hij mag de pot op’ omdat hij de familienaam te schande maakte. De hele dag kreeg ik journalisten aan de lijn en Campus nam een telefoongesprek met me op en waar ik een paar keer herhaald heb dat voor Aboutaleb de kous af is, tot ongenoegen van de vragensteller. Dit werd voor een gedeelte op geenstijl.nl geplaatst waarmee zij probeerden aan te tonen dat Aboutaleb  de boel onder de pet houdt. Dan blijkt maar weer eens de kracht van internet, want tot websites van het Vlaams Blok aan toe krijg je het dan over je heen. Zo gauw de islam er aan te pas komt is de nuance in dit land soms snel zoek. Het is nu bijna een jaar later en ik heb er nooit meer iets over gehoord.

Terugkijkend blijkt het vooral een storm in een glas water geweest te zijn. Extremisten moet je hard aanpakken maar dit waren een paar oude, thee drinkende mannen die een beetje in de moskee hangen om niet thuis te hoeven te zijn. Een soort kegelclub maar dan an