Rolling Stones dilemma

Deze week is het weer een echte campagneweek, elke avond op pad. Vanavond heeft het CDA een avond met minister Klink, dinsdag een lijsttrekkersdebat georganiseerd door de Ondernemersvereniging Amstelveen en zo gaat het maar door. Toch is er maar één ding waar ik mee zit. Zaterdag 20/2-2010 mag ik in het radioprogramma van Leo Driessen op RTVNH om half drie mijn favoriete plaat laten draaien.

Sinds ik in 1980 mijn eerste plaat van de Rolling Stones heb gekocht voor f 19,95 (een verzamel MILESTONES) na een dag hard werken bij een boer op het land ben ik een grote Stones fan. Als RTVNH nou gevraagd had om een uurtje te vullen dan was ik er wel uit gekomen, maar één nummer is echt te weinig. De beroemde hits zoals Brown Sugar, Start me Up, Satisfaction, Sympathy for The Devil of Waiting on a Friend, kent iedereen wel.

.

Prachtige onbekendere juweeltjes zoals Let it Loose. Loving Cup, Sweet Vergina, Till The next Time We Say Goodbye, Dead Flowers, Worried About You of Tops zijn misschien minder geschikt, maar misschien ook niet. Ook het prachtige Evening Gown en Old Habits Die Hard van een soloplaat van Mick Jagger zijn me zeer dierbaar.

Kortom ik zit in een Rolling Stones dilemma. Welk nummer zegt nu alles? Toch maar de live versie van Angie, Fool To Cry, Time Is On My Side, Tumbling Dice of You Can’t Always get What you Want? Zaterdag om half drie kunt u horen welk nummer het geworden is.

Jongeren Waardhuizen aan de slag voor VVD Amstelveen

“Wie gooide net die sneeuwbal”, vroeg VVD-collega Hans Bulsing aan vier jonge jongens voor de snackbar in Waardhuizen. Iets eerder had hij een sneeuwbal voorbij zien komen en de jongens ‘onopvallend’ de andere kant zien opkijken. Na een kopje koffie in de snackbar wilden Hans Bulsing, Tim Lechner, Kees Noomen en ik net weer op pad om onze folders te bezorgen toen de vier nieuwsgierige jongens polshoogte kwamen nemen. “Ik niet meneer” kwam uit drie monden, de vierde keek schuldbewust.

Om andere politieke partijen te verzekeren van een veilige doortocht in Waardhuizen vroeg ik of ze wat wilden bijverdienen. “Graag meneer”, was het antwoord. 

Vervolgens gingen ze met een pak folders van de VVD en een paar euro’s rijker enthousiast op weg naar de eerste brievenbus. Dus mochten we in Waardhuizen bovengemiddeld veel stemmen binnen halen op 3 maart tijdens de gemeenteraadsverkiezingen dan is dat dankzij onze sneeuwbalgooiers.