VLOG#3: Paulusbunker is nu een gemeentelijk monument

Na advies van de Commissie Ruimtelijke Kwaliteit is de Paulusbunker, aan de Wolfert van Borsselenweg, nu een gemeentelijk monument. Het behoud van de bunker is van belang om aan onze kinderen en kleinkinderen te laten zien wat er is gebeurd in de oorlog.

Amstelveen heeft een bewogen geschiedenis in de bezettingstijd. Van collega Jeroen Brandes heb ik het boek Jaren van Verduistering van Tini Visser gekregen. Hierin staan de oorlogsjaren indringend beschreven. Tini Visser Jaren van Verduistering

De bunker is bij toeval een monument geworden. Aanleiding was een vraag vorig jaar van de Amstelveense fotograaf Anko Stoffels of hij het mocht kopen. Veel Amstelveners kennen de bunker omdat het jarenlang een jongerencentrum is geweest. Volgens een vaste bezoekster is het aantal huwelijken dat ontstaan is in de Bunker namelijk niet meer op twee handen te tellen…

Samen met onze burgemeester Mirjam van ‘t Veld bezoek ik regelmatig ons gemeentelijk vastgoed en zo kwamen we ook bij de bunker. Wij waren het snel eens om de bunker niet te verkopen, maar alles op alles te zetten om het een positieve toekomst te geven.

Onder de rook van Amsterdam

Vanochtend heb ik € 10.000 overhandigd aan Evert Middelbeek de manager van het Amsterdamse Bos. Het geld is voor de instandhouding van de monumentale bruggen. Waarom dragen we bij, Amsterdam kan het toch prima zelf betalen? Dat klopt, maar de bijdrage is symbool van de samenwerking tussen onze gemeente en de hoofdstad.

Wij liggen onder ‘de rook van Amsterdam’ met alle lusten en lasten. Dat ‘een goede buur beter is dan verre vriend’ bleek in 2011 toen ik net wethouder was. Amstelveen had in 2007 getekend om 100 miljoen bij te dragen, samen met het Rijk en de regio, voor de rijksweg A9.

De financiering was gebaseerd op drijfzand. Bij de toenmalige wethouders en nu bewindslieden Lodewijk Asscher en Eric Wiebes, ben ik toen om hulp gaan vragen.Amsterdam heeft ons gesteund om onder het contract uit te komen.

'De buurvrouw woont in Slowakije'

Fotocredits: André Gerritsen

Gisteravond ben ik weer op pad geweest met onze mensen om woonfraude op te sporen. En het was meteen raak. Dat de deur niet werd opgedaan vonden de buren niet raar. ‘Zij woont al meer dan een jaar niet meer hier, ze zit in Slowakije waar ze vandaan komt’, aldus de buurman.

Om woonfraude op te sporen vergelijken wij verschillende bestanden van Woningcorporatie Eigen Haard (onder andere verhuurder van sociale huurwoningen) met gemeentelijke gegevens. Het project heet Schijnwerper in de Wijk en is een middel om (goedkope) huurwoningen beschikbaar maken voor mensen die er echt recht op hebben. 

Bij misstanden die vanuit administraties niet kunnen worden verklaard, vind een huisbezoek plaats door een controleteam van de gemeente en Eigen Haard. Er is geconcludeerd dat er 131 woningen op de lijst staan voor huisbezoeken.

Tafelzilver Amstelveen gaat niet in de uitverkoop

We staan er in Amstelveen financieel goed voor. Weinig schulden en flinke buffers. Toch vinden wij, als college van B&W, dat het roer om moet. We willen niet meer ieder jaar elke euro opmaken zoals veel andere gemeenten doen. Het is verstandig om ‘het dak te repareren als de zon schijnt’.  Zo zorgen we dat onze kinderen niet noodgedwongen ons ‘tafelzilver’ moeten verkopen.

Amstelveen staat bekend als een rijke stad met veel voorzieningen voor sport, onderwijs, groen en cultuur. Ook hebben wij de laagste woonlasten in de regio.

We staan hoog in de lijstjes van aantrekkelijkste woongemeente. Toch is Amstelveen geen villagemeente zoals Bloemendaal en Laren. Wat is het financiële geheim van Amstelveen?

De belangrijkste reden is dat we jarenlang konden teren op meevallers uit grondopbrengsten. Wijken als Groenelaan, Middenhoven en Westwijk werden gebouwd en miljoenen guldens en later euro’s vulden de gemeentekas.

Hiermee konden we goede schoolgebouwen neerzetten. Maar ook de Schouwburg en het Cobramuseum zonder dat we ons diep in de schulden moesten steken.

Henk Godthelplaan in Amstelveen

2016-13 maartWethouder Herbert Raat, Chris en Roos Godthelp

De Henk Godthelplaan is een feit. Gisteren mocht ik namens het college van B&W een straatnaambord aan zijn vrouw en dochter, Chris en Roos Godthelp overhandigen.

Henk Godthelp 1958-2013) was 35 jaar het het boegbeeld van de lokale krant in Amstelveen, Het Amstelveens Nieuwsblad. Zijn weduwe Chris Godthelp-Kortink bracht zijn roman postuum uit, via de eigenhandig opgerichte Uitgeverij Hulde. Hij was een echte Amstelvener, wars van paternalisme en morele betutteling.

Hij omarmde en koesterde het leven vóór de dood. Was een liefhebber van kunst, cultuur en de kroeg. Hij wist wat er gaande was in de stad en sprak met iedereen. Toch hield hij altijd onverschrokken vast aan zijn eigen kompas.

Ook heeft hij mensen opgeleid in het journalistieke vak, mensen waar Amstelveen nu nog veel aan heeft. Henk hield van Amstelveen en Amstelveen van hem. Amstelveen is hem veel dank verschuldigd. Door zijn karakteristieke aanwezigheid op veel plekken heeft hij de culturele en economische ontwikkeling van Amstelveen gesteund.

Mensen zijn het cement van Amstelveen. Voor mij was Henk vooral een vriend die ik nog elke dag mis, Hulde!
Dit bericht verscheen ook op: HerbertRaat.com

Kafka in de zorg

Mevrouw Woudstra en wethouder Herbert Raat

Ruim 700 euro per maand betalen voor zorg waar je geen gebruik van maakt. Dit overkomt het Amstelveense echtpaar Woudstra. Het is niet mogelijk om van de Wlz-indicatie af te komen waar de rekening op is gebaseerd. Een Kafka situatie vind ik het.

Daarom heb ik deze week de hulp ingeroepen van VVD-Tweede kamerlid Sjoerd Potters om het in Den Haag aan de orde te stellen en zo het echtpaar te helpen. Al maanden worden zij van ‘het kastje naar de muur gestuurd’ door allerlei zorginstanties. Het kamerlid heeft direct contact opgenomen met het ministerie.

UPDATE 28 maart: Het laatste nieuws is dat ik net gebeld ben vanuit Den Haag met het bericht dat de zaak snel wordt opgelost. Dit betekent dat de familie Woudstra uit deze kafkaënse situatie komt. Dus geen maandelijkse rekeningen voor zorg die zij niet ontvangen. De familie is ontzettend blij en opgelucht dat ze deze stressvolle tijd kunnen afsluiten. Overigens moet de formele brief hierover nog wel komen.

Ik vind het echt fantastisch hoe ‘ons’ kamerlid meteen de schouders eronder gezet heeft voor het echtpaar. Niet alleen voor hen hen, maar ook voor andere Nederlanders die tegen hetzelfde probleem aan lopen. Dank Sjoerd,  je bent altijd welkom in Amstelveen!

Zie hieronder artikelen over dit onderwerp in Dichtbij van 23 en 30 maart, en AmstelveenBlog. Dit bericht verscheen ook op herbertraat.com