Deze week is het weer een echte campagneweek, elke avond op pad. Vanavond heeft het CDA een avond met minister Klink, dinsdag een lijsttrekkersdebat georganiseerd door de Ondernemersvereniging Amstelveen en zo gaat het maar door.
Toch is er maar één ding waar ik mee zit. Zaterdag 20/2-2010 mag ik in het radioprogramma van Leo Driessen op RTVNH om half drie mijn favoriete plaat laten draaien.
Sinds ik in 1980 mijn eerste plaat van de Rolling Stones heb gekocht voor f 19,95 (een verzamel MILESTONES) na een dag hard werken bij een boer op het land ben ik een grote Stones fan. Als RTVNH nou gevraagd had om een uurtje te vullen dan was ik er wel uit gekomen, maar één nummer is echt te weinig. De beroemde hits zoals Brown Sugar, Start me Up, Satisfaction, Sympathy for The Devil of Waiting on a Friend, kent iedereen wel.
.
Prachtige onbekendere juweeltjes zoals Let it Loose.
Loving Cup, Sweet Vergina, Till The next Time We Say Goodbye, Dead Flowers, Worried About You of Tops zijn misschien minder geschikt, maar misschien ook niet. Ook het prachtige Evening Gown en Old Habits Die Hard van een soloplaat van Mick Jagger zijn me zeer dierbaar.
Kortom ik zit in een Rolling Stones dilemma. Welk nummer zegt nu alles? Toch maar de live versie van Angie, Fool To Cry, Time Is On My Side, Tumbling Dice of You Can’t Always get What you Want? Zaterdag om half drie kunt u horen welk nummer het geworden is.
maandag 15 februari 2010
zaterdag 13 februari 2010
Jongeren Waardhuizen aan de slag voor VVD Amstelveen
“Wie gooide net die sneeuwbal”, vroeg VVD-collega Hans Bulsing aan vier jonge jongens voor de snackbar in Waardhuizen. Iets eerder had hij een sneeuwbal voorbij zien komen en de jongens ‘onopvallend’ de andere kant zien opkijken. Na een kopje koffie in de snackbar wilden Hans Bulsing, Tim Lechner, Kees Noomen en ik net weer op pad om onze folders te bezorgen toen de vier nieuwsgierige jongens polshoogte kwamen nemen. “Ik niet meneer” kwam uit drie monden, de vierde keek schuldbewust.
Om andere politieke partijen te verzekeren van een veilige doortocht in Waardhuizen vroeg ik of ze wat wilden bijverdienen. “Graag meneer”, was het antwoord.
Vervolgens gingen ze met een pak folders van de VVD en een paar euro’s rijker enthousiast op weg naar de eerste brievenbus. Dus mochten we in Waardhuizen bovengemiddeld veel stemmen binnen halen op 3 maart tijdens de gemeenteraadsverkiezingen dan is dat dankzij onze sneeuwbalgooiers.
maandag 11 januari 2010
Woonwensen van Amstelveners centraal
Gisteravond was ik bij de nieuwjaarsreceptie van de PvdA Amstelveen in P60. Lijsttrekker Remco Pols van de PvdA kondigde aan dat hij samen met GroenLinks alle partijen wil uitnodigen voor een debat over woningbouw.
Uiteraard ga ik namens de VVD graag in debat omdat veranderingen nodig zijn. Nu bouwen wij nog veel zogenaamde ‘sociale woningen’ in Amstelveen terwijl we er al circa 12000 hebben en het aantal Amstelveners dat daarvoor in aanmerking komt gestaag afneemt.
Als je dan ook nog weet dat een sociale huurwoning aan huur hetzelfde kost in Amstelveen als in de Bijlmer dan zijn we vooral aan het bouwen voor de stadsvernieuwing in Amsterdam en de regio. Deze mensen wonen natuurlijk vaak liever in Amstelveen voor dezelfde huur als bijvoorbeeld in de Bijlmer. Als we hiermee doorgaan, dan kunnen we de hele stad wel volbouwen inclusief de polders.
Daarbij komt dat onze jongeren die aan een eigen woning toe zijn achter in de rij staan omdat mensen uit de regio vaak voorrang krijgen. Dat moet veranderen en daarom hebben we een ander beleid nodig en een echte oplossing voor onze stad.
Elke sociale woning kost ons als stad duizenden euro’s aan gederfde grondopbrengsten. Dit geld hebben we hard nodig voor het bouwen van goede schoolgebouwen, voor investeringen in sport en voor veiligheid zoals extra toezicht op straat.
Zijn wij nu tegen sociale woningbouw? Nee, er moeten voldoende woningen zijn voor mensen die daar recht op hebben. Die woningen hebben we in Amstelveen. Nu is het tijd om de woonwensen van de Amstelveners centraal te stellen.
zondag 6 december 2009
Lijn 51 naar Amstelveen: Verschuilen achter de krant?
Donderdavond 3 december ging ik na mijn werk Amsterdam in om cadeaus te kopen voor Sinterklaas. Goed geslaagd in de Bijenkorf zit ik rond half 10 in metro 51 naar huis in Amstelveen. Alles gaat voorspoedig, een Parool om te lezen en op de koptefoon mijn favoriete band The Rolling Stones. Rond de halte VU ontstaat er een stevig kabaal voorin de coupé. Een oudere man komt naar acteren lopen en even later een meisje van een jaar of zestien.
Het meisje wordt direct gevolgd door 3 andere meisjes van dezelfde leeftijd. Meteen is het met de rust gedaan. ‘Huil je, waarom huil je’, schreeuwt één van het drietal.
Vervolgens is de oudere man aan de beurt, hij krijgt wat naar zijn hoofd gegooid en wordt uitgescholden. Het is zo’n moment in de metro dat je denkt, oh nee. Af en toe is er wat baldadigheid maar soms wordt de sfeer agressief.
Vaak duikt iedereen dan achter zijn krant of stapt uit en neemt de volgende metro omdat je ook nooit precies weet wat er aan de hand is. Nu is daar geen sprake van en ik vraag de meisjes om op te houden. In plaats daarvan loopt één van hen naar de oudere man en maakt een slaande beweging. De man springt op en probeert haar van zich af te houden. De dikste van stel begint te schreeuwen dat ze Marokkanen zijn en ‘schijt hebben aan dit land’. Vervolgens komt een ander meisje dat achter me zit naar hen toe en vraagt om te houden.
Samen opstaan:
‘Waar slaat dit op, ik ben ook Marokkaanse maar wat jullie doen kan niet’, zegt ze tegen het trio. Alle agressie is nu op haar gericht en ik vraag het trio om te gaan zitten en normaal te toen. Meteen staatn van hen voor mijn neus en begint te duwen, ik spring op en sta in oogwenk te vechten met 2 van hen.
Nu eruit schreeuw ik en de deuren gaan open, klodders spuug vliegen door de lucht, een jongen voor in de coupe komt aangevlogen om te helpen. De deuren van de metro gaan dicht en het trio trapt nog tegen de metro. Onvoorstelbaar, ik kan er niet bij dat ik nog eens sta te matten in de metro met drie meisjes. De oudere man geeft me een knikje om te bedanken. Met het meisje dat ingreep praat ik na tot we bij onze eindbestemming komen over de onvoorstelbare agressie en dat redelijke woorden niet helpen.
Als het drie jongens waren geweest dan was het waarschijnlijk slechter voor me afgelopen. Hoe het ook is, toezicht en camera’s zijn allemaal prachtig. Maar alleen als we in Amstelveen samen opstaan en aggressief gedrag tegen mensen niet pikken dan hoeven we ons niet te verschuilen achter een krant.
UPDATE:
Vanochtend (11-2-2009) samen met Fred, de ‘oudere’ man die ook lastig gevallen werd aangifte gedaan bij de politie tegen de spugende meisjes. Hij nam van de week contact met me op en reageerde op dit blog (8-12-09 om 1:07). We hebben toen afgesproken om samen aangifte te doen. Ik hoop dat ze binnenkort aangehouden kunnen worden op basis van de camerabeelden die op de stations hangen.
Zie ook: AT5; Elsevier; HerbertRaat.com
Het meisje wordt direct gevolgd door 3 andere meisjes van dezelfde leeftijd. Meteen is het met de rust gedaan. ‘Huil je, waarom huil je’, schreeuwt één van het drietal.
Vervolgens is de oudere man aan de beurt, hij krijgt wat naar zijn hoofd gegooid en wordt uitgescholden. Het is zo’n moment in de metro dat je denkt, oh nee. Af en toe is er wat baldadigheid maar soms wordt de sfeer agressief.
Vaak duikt iedereen dan achter zijn krant of stapt uit en neemt de volgende metro omdat je ook nooit precies weet wat er aan de hand is. Nu is daar geen sprake van en ik vraag de meisjes om op te houden. In plaats daarvan loopt één van hen naar de oudere man en maakt een slaande beweging. De man springt op en probeert haar van zich af te houden. De dikste van stel begint te schreeuwen dat ze Marokkanen zijn en ‘schijt hebben aan dit land’. Vervolgens komt een ander meisje dat achter me zit naar hen toe en vraagt om te houden.
Samen opstaan:
‘Waar slaat dit op, ik ben ook Marokkaanse maar wat jullie doen kan niet’, zegt ze tegen het trio. Alle agressie is nu op haar gericht en ik vraag het trio om te gaan zitten en normaal te toen. Meteen staatn van hen voor mijn neus en begint te duwen, ik spring op en sta in oogwenk te vechten met 2 van hen.
Nu eruit schreeuw ik en de deuren gaan open, klodders spuug vliegen door de lucht, een jongen voor in de coupe komt aangevlogen om te helpen. De deuren van de metro gaan dicht en het trio trapt nog tegen de metro. Onvoorstelbaar, ik kan er niet bij dat ik nog eens sta te matten in de metro met drie meisjes. De oudere man geeft me een knikje om te bedanken. Met het meisje dat ingreep praat ik na tot we bij onze eindbestemming komen over de onvoorstelbare agressie en dat redelijke woorden niet helpen.
Als het drie jongens waren geweest dan was het waarschijnlijk slechter voor me afgelopen. Hoe het ook is, toezicht en camera’s zijn allemaal prachtig. Maar alleen als we in Amstelveen samen opstaan en aggressief gedrag tegen mensen niet pikken dan hoeven we ons niet te verschuilen achter een krant.
UPDATE:
Vanochtend (11-2-2009) samen met Fred, de ‘oudere’ man die ook lastig gevallen werd aangifte gedaan bij de politie tegen de spugende meisjes. Hij nam van de week contact met me op en reageerde op dit blog (8-12-09 om 1:07). We hebben toen afgesproken om samen aangifte te doen. Ik hoop dat ze binnenkort aangehouden kunnen worden op basis van de camerabeelden die op de stations hangen.
Zie ook: AT5; Elsevier; HerbertRaat.com
zondag 15 november 2009
Kans voor de sport in Amstelveen
Bijna 3,5 miljoen euro komt er beschikbaar voor goede accommodaties van de sportverenigingen. Dat is de uit komst van de begrotingsbehandeling 2010. Samen met de partijen BBA, Groen Links, CDA en OCA had ik namens de VVD een amendement hiervoor ingediend. Dit geld is hard nodig in Amstelveen, teveel clubs lopen tegen hun sportieve grenzen aan.
Al eerder hadden we aangegeven dat er voor het begrotingsjaar 2010 zaken geregeld moesten worden. Helaas was dat in de oorspronkelijke begroting niet het geval. Daarom hebben we de reservering van 5,7 miljoen euro voor een topsporthal ingezet voor de breedtesport.
Ook is er een 100.000 euro beschikbaar voor de veiligheid in P60 150.000 euro voor veilige fietspaden.
Ook is er een 100.000 euro beschikbaar voor de veiligheid in P60 150.000 euro voor veilige fietspaden.
Dan blijft er toch nog 2 miljoen euro over zult u zeggen? Dat klopt, die gaat naar de reserve van de gemeente omdat we er financieel niet warmpjes bij zitten. De gemeente moet de aankomende jaren vanwege de crisis bezuinigen omdat het Rijk minder geld geeft en grondopbrengsten tegenvallen.
Daarom is het onverstandig om al het geld nu uit te geven. Voor politici is dat niet eenvoudig, we zitten een paar maanden voor de verkiezingen en iedereen wil natuurlijk wat leuks doen voor de ‘achterban’. Samen met John Levie (BBA) en Sander Mager (GL) hadden we vooraf besloten om ook het belang van de reserve overeind te houden. En met de steun van Ben Jonker (CDA), de OCA en andere partijen is het zo geregeld.
Het is fijn samen werken met mensen die hun eigen politieke belang ondergeschikt kunnen maken aan de stad. Hoe het verder gaat met de crisis is niet te zeggen maar voor de sport in Amstelveen ligt er nu een prachtige kans om de accommodaties aan te pakken. Voorwaarde is wel dat de clubs ook echt gaan samenwerken.
zaterdag 17 oktober 2009
Als het kalf verdronken is, dempt men de put
Amstelveen is één van de eerste gemeenten waar het principe van voorrang voor alle fietsers wordt ingevoerd. Prachtig principe, alleen in de praktijk geeft het levensgevaarlijk situaties. In de VVD-fractie hebben we hier verschillende keren over gesproken en we maken ons grote zorgen. Onze verkeerswoordvoerder Jochai van Bergen heeft het eerder in de commissie RWN aan de orde gesteld. Nu blijkt uit informatie van bewoners van de Molenbuurt dat er al diverse (bijna)ongelukken hebben plaatsgevonden, waarvan drie formeel geregistreerd met politie en ambulance. 

Niet wachten tot het te laat is:
Door de gemeente zijn er nu wat maatregelen genomen zoals het weghalen van groen om het zicht te verbeteren en het plaatsen van borden. Toch blijft de situatie in de praktijk levensgevaarlijk.
Door de gemeente zijn er nu wat maatregelen genomen zoals het weghalen van groen om het zicht te verbeteren en het plaatsen van borden. Toch blijft de situatie in de praktijk levensgevaarlijk.
Een bekend spreekwoord is: ‘Als het kalf verdronken is, dempt men de put’. Laten we voor de verandering nu ‘de put dempen’, en niet wachten tot het te laat is. Ook bewoners die dagelijks zien wat er misgaat willen een echte oplossing. Daarom hebben Jochai en ik vragen gesteld aan het college van B&W. Wat ons betreft moet de oude situatie meteen hersteld worden om de verkeersveiligheid te verbeteren. Als het college betere ideeën heeft is het ook prima als fietsers maar veilig kunnen oversteken.
UPDATE: OUDE SITUATIE WORDT HERSTELD
UPDATE: OUDE SITUATIE WORDT HERSTELD
Abonneren op:
Posts (Atom)